Kartal escort arka sokakları geceleri daha sessiz, daha ürkütücü olurdu. İnsanlar evlerine çekildiğinde, hayatın zorluğunu omuzlarında taşıyanlar o sokaklarda ayakta kalmaya çalışırdı. O insanlardan biri de 24 yaşındaki Elif’ti. Elif, genç yaşına rağmen hayatın ona sunduğu tüm zorluklarla tek başına mücadele etmek zorunda kalmıştı.
Çocukluğu yoksulluk içinde geçmişti. Babası alkol bağımlısıydı, annesi ise yıllar önce evden gitmişti. Liseyi okurken hayali öğretmen olmaktı. Fakat seksi babasının borçları ve evdeki bitmeyen kavga gürültü yüzünden eğitimini yarıda bırakmak zorunda kaldı. Bir süre garsonluk, temizlik ve pazarlarda satış yaptı. Ama kazandığı para kiraya, faturaya ve geçime yetmiyordu.
Bir gün çaresizlik içinde, hiç istemediği bir yola sürüklendi. Hayat kadını olarak çalışmaya başlamıştı. İlk zamanlarda büyük bir utanç ve korku yaşıyordu. Kartal oral escort geceleri soğuktu; sokak lambalarının altında beklerken hem donuyor hem de insanların küçümseyici bakışlarıyla karşılaşıyordu. En zor anlar ise, karşısına çıkan bazı insanların ona insan gibi davranmamasıydı. Ama Elif, kalbindeki onca yaraya rağmen güçlü kalmaya çalışıyordu. Çünkü küçük kız kardeşi ona emanetti.
Kardeşi Defne, henüz 10 yaşındaydı. Elif, onun ders kitaplarını alabilmek, karnını doyurabilmek için geceleri kendini feda ediyordu. Evine döndüğünde Defne’nin masum yüzüne bakıp, “Onun hayatı benimki gibi olmasın” diye dua ediyordu. Bu düşünce, Elif’i her yeni güne tutunmaya zorluyordu.
Bazı geceler Kartal sahiline giderdi. Deniz dalgalarının sesi, içindeki fırtınaları biraz olsun dindirirdi. Hayalini kurduğu yaşamı gözlerinin önüne getirirdi: Güzel bir ev, kardeşiyle birlikte huzurlu bir hayat, kimsenin cimcif küçümsemediği bir kimlik… Ama ardından gerçekler gelip suratına çarpar, onu yeniden karanlığa iterdi.
Bir akşam sahilde otururken bir kadın yanına yaklaştı. Kadın, bölgedeki kadınlara destek veren bir dernekten bahsetti. Elif önce inanmadı, çünkü bugüne kadar kimse ona gerçekten yardım etmemişti. Ama kadının samimi sözleri, ona uzun zamandır unuttuğu bir duyguyu hatırlattı: Umudu.
Bir yanıt yazın